Of een paard zich prettig voelt, hangt van meer af dan alleen het hebben van voer, water en een goede schuilplek. Het emotionele welzijn, ofwel de kwaliteit van leven, is net zo belangrijk voor een paard om gelukkig te kunnen zijn.
Maar het is nog onduidelijk hoe je op een zorgvuldige en betrouwbare manier paardenwelzijn objectief kunt beoordelen. Een groep onderzoekers uit Groot-Brittannië, Nieuw-Zeeland en Australië heeft daarmee een begin gemaakt. Samen hebben zij twee literatuurstudies naar paardenonderzoek gedaan. De ene studie richtte zich op paardengedrag waaraan je de gemoedstoestand of het welzijn kunt zien. Met andere woorden: hoe voelen paarden zich en hoe zie je dat aan de buitenkant? Het onderwerp van de andere studie ging over de binnenkant van het paard ofwel lichamelijke testen die iets kunnen zeggen over de emoties, zoals het meten van de hartslag.
Dagelijks gedrag
De literatuurstudie naar het paardengedrag omvatte maar liefst 75 publicaties over onder meer gedrag rondom eten, verschillende interacties tussen mens en paard en interesse in de omgeving. Na het bestuderen van al die publicaties kwamen de onderzoekers tot de slotsom dat het dagelijks gedrag, en de reacties op de training, het duidelijkst aangeven wat de emotionele staat van het paard is.
Onderzoekster Natalie Warren van het Nieuw-Zeelandse Eastern Institut of Technology: ,,Als een paard lekker in zijn vel zit, eet hij goed, is hij vriendelijk in zijn contact met andere paarden en mensen en heeft hij interesse in zijn omgeving.’’
Als een paard zich emotioneel niet goed voelt, wordt het gedrag logischerwijs precies het tegenovergestelde. Een paard eet minder, is negatief in zijn contact en heeft minder belangstelling voor wat er om hem heen gebeurt. Daar komt nog eens bij dat een paard vaker motorisch stereotyp gedrag laat zien, zoals weven of boxlopen.
Binnenkant
Hayley Randle van de Charles Sturt University in Australië heeft zich ontfermd over de onderzoeken naar de ‘binnenkant’ van het paard. Volgens haar bevindingen kun je met de hartslag, hartslagvariabiliteit (het verschil in tijd tussen twee hartslagen wat iets zegt over stress in relatie tot rust) en cortisol het beste de emoties meten. Andere meetmethoden, zoals naar de ademhaling, de oogtemperatuur of het ‘stress-enzym’ in het speeksel, waren onvoldoende onderbouwd.
Na haar literatuurstudie kwam de onderzoekster tot de conclusie dat je met lichamelijke testen alleen onvoldoende het paardenwelzijn kunt beoordelen. Uitgebreid onderzoek dat ook rekening houdt met de ervaringen van het paard in elke situatie, is belangrijk om iets te kunnen zeggen over zijn kwaliteit van leven.
Naar een objectieve manier om de kwaliteit van het paardenleven te beoordelen, is dus meer onderzoek nodig.
Bron: https://equinescienceupdate.blogspot.com/2020/01/how-do-we-measure-horses-quality-of-life.html
Indicators on the outside – ‘Behaviour and equine Quality of Life’ door C. Hall, R. Kay, H. Randle, L. Preshaw, G. Pearson, N. Waran
Indicators on the inside – ‘Physiology and equine Quality of Life’ door H. Randle, C. Henshall, C. Hall, G. Pearson, L. Preshaw, N. Waran
Ellen de Boer, gedragstherapeut voor paarden en journalist