Voor vooral jonge paarden is spelen essentieel. Niet alleen is het fijn om lekker met elkaar te rennen en energie kwijt te raken, maar het is ook leren. Hengstjes leren hoe ze later een merrie moeten dekken of hoe sterk ze zijn ten opzichte van de ander. Zo kunnen ze als jong paard gedrag oefenen dat belangrijk is in het volwassen leven.
Heel jonge veulens zie je in hun eentje ronddartelen. Al bokkend huppelen ze om hun moeder heen. Op die manier krijgen ze gevoel voor omgeving en afstand. Ondertussen werken die kleintjes mooi aan hun coördinatie en de verschillende gangen. Bovendien is bewegen heel goed voor de ontwikkeling van kraakbeen en bot.
Als veulens zo’n twee weken oud zijn, gaan ze op zoek naar vriendjes om mee te spelen. Met duwtjes, zacht bijten, hoofd zwaaien en opgewonden om elkaar heen lopen moedigen jonge paarden elkaar aan om te spelen.
Een spelend paard voelt zich goed en veilig en zit lekker in zijn vel. Al spelend werkt hij aan zijn conditie, coördinatie, soepelheid en kracht.
Waaraan kun je zien dat spel niet agressief is?
- Vooral aan het orenspel kun je zien of een robbertje vechten serieus is of niet. Bij spel zijn de oren ontspannen en bewegen ze alle kanten op. Bij agressie staan de oren strak naar achteren gericht.
- Bij spel verwonden ze elkaar niet, tenzij het per ongeluk is.
- Bij spel worden de rollen steeds omgedraaid, maar bij agressie is er sprake van eenrichtingsverkeer.
Ellen de Boer, journalist en gedragstherapeut voor paarden